Rozporządzeniem Nr.0205/III Sztab Generalny Ministerstwa Obrony Narodowej w 1949 zawraca się do Ministerstwa Leśnictwa o przekazanie meldunków odnośnie urządzeń takich jak (schrony, baseny wodne, sieci podziemnych urządzeń telefonicznych, instalacji alarmowych itp.) wybudowanych przed wojną, lub w czasie wojny dla potrzeb OPL, z wyszczególnieniem ich stanu i lokalizacji.
Dnia 20 listopada 1948 Nadleśnictwo w Namysłowie złożyło w tej sprawozdanie do Dyrekcji Lasów Państwowych we Wrocławiu, z którego wynika, że na ich terenie znajduje się jeden schron wybudowany w czasie wojny. Obiekt jako jeden z dwóch usytuowany został nieopodal fabryki Elektroakustik (ELAC) obecnie to Park Północny.
Innym ciekawym obiektem istniejącym po dzień dzisiejszy w Namysłowie, jest nie schron OPL, a magazyn amunicyjny, podobnej konstrukcji obiekt znajduje się na byłym poligonie w Miliczu przy ulicy Grzybowej.
Namysłowski obiekt należał do kompanii Reichsarbeitsdienst (RAD) dla mniej zorientowanych – Służba Pracy Rzeszy (organizacja przystosowania obywatelskiego i wojskowego młodzieży w III Rzeszy, która w trakcie II wojny światowej wykonywała funkcje pomocnicze wobec Wehrmachtu) Celem organizacji było kształtowanie postaw młodzieży wobec państwa poprzez pracę. Początkowo do organizacji wstępowali ochotnicy. 26 czerwca 1935 wprowadzono w III Rzeszy zarządzenie o obowiązku sześciomiesięcznej pracy na rzecz państwa, a obowiązek miał być wypełniony poprzez pracę w Reichsarbeitsdienst. Zarządzeniu temu podlegali mężczyźni w wieku od 18 do 25 lat, a od 4 września 1939 także kobiety.
Magazyn materiałów wybuchowych i amunicji służył nie tylko kompanii Reichsarbeitsdienst, z pobliskiego poligonu korzystały także namysłowskie Bractwa Strzeleckie, również i one magazynowały tam amunicję. Obiekt dotrwał do naszych czasów, jest zdewastowany i pozostaje zamknięty, być może nie jest niczym szczególnym, ponieważ wiele takich lub podobnych konstrukcji przetrwało do czasów obecnych, jednak, jeśli rozpatrywać to przez pryzmat Namysłowa jest unikalny i warty zachowania. Kubatura obiektu jest niewielka i nie rokuje nadziei by otworzyć w nim izbę pamięci po odrestaurowaniu mógłby stać się jedną z miejskich atrakcji.
